Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης παρέστη στο συνέδριο της νεολαίας του ΕΛΚ με τίτλο «Securing Europe’s Future: Overcoming Challenges», που διοργανώνεται σε συνεργασία με το Ίδρυμα Konrad Adenauer Ελλάδας & Κύπρου και το Wilfried Martens Centre for European Studies, και φιλοξενείται από την ΟΝΝΕΔ στην Αθήνα.
Στον χαιρετισμό που απηύθυνε στους συνέδρους αναφέρθηκε στα δικά του ακαδημαϊκά χρόνια επισημαίνοντας: «Βρισκόμαστε τώρα στο 2024 και ο κόσμος μοιάζει πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι ήταν όταν αποφοιτούσα από το πανεπιστήμιο. Πιστεύω ότι η βασική πρόκληση που έχουμε εμείς ως ηγέτες, αλλά και εσείς ως νέα γενιά ηγετών, είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτή την περίπλοκη πραγματικότητα, να μην χάσουμε την αίσθηση της αισιοδοξίας μας και να χαράξουμε μια σαφή πορεία προς τα εμπρός, μέσα από όλα τα συγκεχυμένα στοιχεία που κάνουν αυτή την πραγματικότητα τόσο δύσκολη και τόσο πολύπλοκη για να την κατανοήσουμε».
Τόνισε ότι η κυβέρνησή του επικεντρώθηκε στην τήρηση των υποσχέσεών της «δημιουργώντας θέσεις εργασίας, που ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα, ιδίως θέσεις εργασίας για τους νέους. Έχουμε δημιουργήσει περισσότερες από 500.000 θέσεις εργασίας από τότε που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση. Η ανεργία ήταν στο 17,5%, έχει υποχωρήσει κάτω από το 10%. Φέραμε πίσω στη χώρα πολλούς Έλληνες, 300.000 Έλληνες από το εξωτερικό. Πρόκειται για νέους ανθρώπους που έφυγαν στα χρόνια της κρίσης. Προσελκύσαμε σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις. Ταυτόχρονα, καταφέραμε να το κάνουμε αυτό διατηρώντας τα δημόσια οικονομικά μας σε τάξη, διότι είναι πολύ εύκολο και πολύ δελεαστικό μερικές φορές να δαπανάς πέρα από τις δυνατότητές σου».
Υπογράμμισε πως είναι πολυάριθμες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, εγχώριες, ελληνικές αλλά ταυτόχρονα και ευρωπαϊκές και ενθάρρυνε τους νέους ανθρώπους να διαβάσουν την περίληψη της έκθεσης Ντράγκι. «Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα υπαρξιακό σημείο της ευρωπαϊκής μας ιστορίας, όπου πρέπει να πάρουμε κάποιες πολύ τολμηρές αποφάσεις για το πώς θα κινηθούμε προς το μέλλον», είπε ο πρωθυπουργός. Προσέθεσε επίσης πως αν εξετάσει κανείς «τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια και την άμυνα, ιδίως υπό το φως αυτών που συνέβησαν με την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει μεγάλη δόση αλήθειας ότι η Ευρώπη, για πολλές δεκαετίες, είχε εφησυχάσει σε ό,τι αφορά τη μέριμνα για την δική της ασφάλεια και ότι ουσιαστικά είχαμε εκχωρήσει τη διαφύλαξη τής ασφάλειάς μας στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Ανέφερε στη συνέχεια ότι βλέποντας τα ζητήματα που σχετίζονται με το κλίμα και την κλιματική αλλαγή, είμαστε πρωτοπόροι όταν πρόκειται στις ενεργητικές πολιτικές μετριασμού. «Έχουμε, όμως, το περιθώριο να κάνουμε λειτουργική την πράσινη μετάβαση και ταυτόχρονα να καταστρέψουμε ό,τι έχει απομείνει από την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας; Πιστεύω πως όχι. Έχουμε ευθύνη να συμβάλλουμε στην παγκόσμια προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών, αλλά έχουμε επίσης ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι οι επιχειρήσεις μας παραμένουν ανταγωνιστικές, ότι δεν επιβαρύνουμε υπερβολικά τους αγρότες μας και ότι δεν υποχρεώνουμε, για παράδειγμα, τους καταναλωτές να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους και να αγοράσουν ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν αυτό». Στο σημείο αυτό τόνισε ότι ο ρυθμός υλοποίησης της πράσινης μετάβασης πρόκειται να είναι απολύτως κρίσιμος.
Μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός μίλησε επίσης για την τεχνητή νοημοσύνη και ανέφερε ότι θεωρεί πολύ σημαντική την εμπλοκή σε γόνιμες συζητήσεις με την επόμενη γενιά, ώστε να αναγνωρίζονται οι ανησυχίες και τα προβλήματά της και να αναζητώνται λύσεις μέσω των αντίστοιχων πολιτικών. Κλείνοντας υπογράμμισε την ανάγκη περισσότερης συμμετοχής των πολιτών και περισσότερη συμμετοχή της νέας γενιάς σε αυτό που θα λέγαμε στην Ελλάδα «στις υποθέσεις της πόλης», στα κοινά.
Αναλυτικά στο χαιρετισμό του ο πρωθυπουργός ανέφερε:
Καταρχάς, καλώς ήρθατε στην Αθήνα.
Αγαπητή Lídia, αγαπητέ Ορφέα, αγαπητέ Βασίλη, επιτρέψτε μου να συγχαρώ την ΟΝΝΕΔ και το Martens Centre για τη διοργάνωση αυτής της σημαντικής εκδήλωσης. Επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω το Ίδρυμα Konrad Adenauer και τον Marian Wendt για την ανεκτίμητη συμβολή σας. Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας εδώ.
Καταλαβαίνω ότι είχατε ενδιαφέρουσες συζητήσεις μέχρι τώρα για πολλά ζητήματα μεγάλης σημασίας. Σκέφτηκα να αφιερώσω λίγα λεπτά για να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες σκέψεις σχετικά με τις σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η γενιά σας και πώς μπορείτε πραγματικά να μας βοηθήσετε να τις αντιμετωπίσουμε.
Καθώς ερχόμουν εδώ, σκεφτόμουν πόσο διαφορετικός ήταν ο κόσμος όταν αποφοιτούσα από το πανεπιστήμιο το 1990. Φαίνεται ότι πέρασε πολύς καιρός. Θυμάμαι, όμως, τότε, κατά τη διάρκεια του τελευταίου μου έτους στο πανεπιστήμιο, να ανοίγω την τηλεόραση, να παρακολουθώ την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την κατάρρευση του Κομμουνισμού, την πεποίθηση ότι η ιστορία είχε φτάσει στο τέλος της και ότι ένα λαμπρό νέο μέλλον ξεδιπλωνόταν μπροστά μας. Αυτό υπήρχε στη γενιά μας, μια γενική αίσθηση αισιοδοξίας ότι μπορούσαμε να πετύχουμε ό,τι θέλαμε και ότι βασικά ο κόσμος κινούνταν προς τη σωστή κατεύθυνση και θα ήμασταν μέρος αυτού του ταξιδιού.
Βρισκόμαστε τώρα στο 2024 και ο κόσμος μοιάζει πολύ πιο περίπλοκος από ό,τι ήταν όταν αποφοιτούσα από το πανεπιστήμιο. Πιστεύω ότι η βασική πρόκληση που έχουμε εμείς ως ηγέτες, αλλά και εσείς ως νέα γενιά ηγετών, είναι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε αυτή την περίπλοκη πραγματικότητα, να μην χάσουμε την αίσθηση της αισιοδοξίας μας και να χαράξουμε μια σαφή πορεία προς τα εμπρός, μέσα από όλα τα συγκεχυμένα στοιχεία που κάνουν αυτή την πραγματικότητα τόσο δύσκολη και τόσο πολύπλοκη για να την κατανοήσουμε.
Αυτό, βέβαια, προσπαθούμε να κάνουμε, και στην Ελλάδα από τότε που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση, τον Ιούλιο του 2019. Είμαστε στην εξουσία εδώ και σχεδόν έξι χρόνια. Όπως γνωρίζετε, επανεκλεγήκαμε πέρυσι με μια πολύ ισχυρή εντολή να συνεχίσουμε την πορεία των μεταρρυθμίσεων. Πήγαμε ενάντια στην τάση των εν ενεργεία κυβερνήσεων που αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια εκλογική πρόκληση.
Γιατί το κάναμε αυτό; Γιατί πετύχαμε εκεί που άλλοι απέτυχαν; Πιστεύω, πρώτα και κύρια, επειδή ήμασταν συνεπείς στην τήρηση των υποσχέσεών μας. Ένα από τα θεμελιώδη προβλήματα που αισθανόμαστε ότι έχουμε, ιδίως όταν επικοινωνούμε με τη νέα γενιά, είναι η αίσθηση ότι χάνουμε τη σχέση εμπιστοσύνης με τους νέους, ότι αισθάνονται ότι το μέλλον τους θα είναι χειρότερο από το μέλλον που είχαν οι γονείς τους.
Επικεντρωθήκαμε, πρώτα και κύρια, στο να είμαστε πολύ συνεπείς και να τηρούμε τις υποσχέσεις μας, δημιουργώντας θέσεις εργασίας, που ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα, ιδίως θέσεις εργασίας για τους νέους. Έχουμε δημιουργήσει περισσότερες από 500.000 θέσεις εργασίας από τότε που αναλάβαμε τη διακυβέρνηση. Η ανεργία ήταν στο 17,5%, έχει υποχωρήσει κάτω από το 10%. Φέραμε πίσω στη χώρα πολλούς Έλληνες, 300.000 Έλληνες από το εξωτερικό. Πρόκειται για νέους ανθρώπους που έφυγαν στα χρόνια της κρίσης. Προσελκύσαμε σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις.
Ταυτόχρονα, καταφέραμε να το κάνουμε αυτό διατηρώντας τα δημόσια οικονομικά μας σε τάξη, διότι είναι πολύ εύκολο και πολύ δελεαστικό μερικές φορές να δαπανάς πέρα από τις δυνατότητές σου. Τότε, βέβαια, θα καταλήξεις κάποια στιγμή να πληρώσεις το τίμημα, κάτι που συμβαίνει ακριβώς σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το να είσαι σε θέση να δημιουργήσεις ανάπτυξη, να δημιουργήσεις νέες θέσεις εργασίας, να διασφαλίσεις ότι οι μισθοί αυξάνονται σύμφωνα με την ανάπτυξη που δημιουργείς, ενώ ταυτόχρονα να είσαι δημοσιονομικά πειθαρχημένος, δεν έχει αποδειχθεί εύκολη υπόθεση. Αλλά καταφέραμε να λύσουμε αυτή την εξίσωση και γι’ αυτό πιστεύω ότι εξακολουθούμε να είμαστε με διαφορά η κυρίαρχη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.
Ασφαλώς, αντιμετωπίζουμε πολυάριθμες προκλήσεις, κάτι που είμαι βέβαιος ότι είχατε την ευκαιρία να συζητήσετε. Προκλήσεις που είναι και εγχώριες, και ελληνικές, αλλά ταυτόχρονα και ευρωπαϊκές.
Για όσους από εσάς δεν το έχετε κάνει, θα σας ενθάρρυνα ένθερμα να διαβάσετε την περίληψη της έκθεσης Draghi, διότι πρόκειται για ένα έγγραφο που περιγράφει με σαφήνεια τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ήπειρός μας. Και ο Draghi παραθέτει επίσης ορισμένες πολύ συγκεκριμένες λύσεις για το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις. Πιστεύω ότι τα ζητήματα που θίγονται στην έκθεση Draghi θα αποτελέσουν την ατζέντα που θα καθορίσει την επόμενη θητεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και το αν θα επιτύχουμε στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων θα καθορίσει, σε μεγάλο βαθμό, το πώς θα διαμορφώσουμε το μέλλον της Ευρώπης για τη δική σας γενιά.
Πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα υπαρξιακό σημείο της ευρωπαϊκής μας ιστορίας, όπου πρέπει να πάρουμε κάποιες πολύ τολμηρές αποφάσεις για το πώς θα κινηθούμε προς το μέλλον. Αν κοιτάξετε μόνο, για παράδειγμα, την απόκλιση στην ανταγωνιστικότητα μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών από τη μία πλευρά και της Ευρώπης από την άλλη, τα στοιχεία δεν είναι πολύ κολακευτικά για την ήπειρό μας. Αν κοιτάξετε μόνο τον αριθμό των εταιρειών τεχνολογίας που δημιουργούνται και παραμένουν στην Ευρώπη, και πάλι οι αριθμοί δεν είναι πολύ ενθαρρυντικοί. Πρέπει να γεφυρώσουμε αυτό το χάσμα παραγωγικότητας και πρέπει να επενδύσουμε πολύ περισσότερο στην τεχνολογία στην Ευρώπη, και να είμαστε σε θέση να το κάνουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Συνεπώς, «βαρετά» θέματα όπως η ένωση κεφαλαιαγορών, τα οποία μπορεί να φαίνονται πλήρως αδιάφορα για τους περισσότερους, μπορούν να κάνουν τη μεγάλη διαφορά στο αν η Ευρώπη θα δημιουργήσει πράγματι ένα οικοσύστημα από νέες εταιρείες τεχνολογίας που θα μπορούν να αναπτυχθούν στην Ευρώπη και να έχουν πρόσβαση στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά. Αυτά είναι θέματα για τα οποία ενδιαφέρομαι σε βάθος γιατί πέρασα την επαγγελματική μου καριέρα, πριν την ενασχόλησή μου με την πολιτική, στον τομέα των κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών (venture capital) και έχω συνεργαστεί πολύ με νέες τεχνολογικές εταιρείες.
Αυτό που διαπιστώνω τώρα όταν μιλάω με λαμπρούς Ευρωπαίους επιχειρηματίες στον τομέα της τεχνολογίας είναι ότι με την πρώτη ευκαιρία θέλουν να μετακομίσουν στις ΗΠΑ, ή ότι θέλουν να εξαγοραστούν από μια αμερικανική εταιρεία, ή, αν είναι πολύ επιτυχημένοι, θέλουν να εισαχθούν στον δείκτη Nasdaq στις ΗΠΑ, αντί να επιδιώξουν την εισαγωγή τους στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξουμε αν θέλουμε να γεφυρώσουμε αυτό το τεχνολογικό χάσμα.
Αν εξετάσετε τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια και την άμυνα, ιδίως υπό το φως αυτών που συνέβησαν με την επανεκλογή του Donald Trump στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχει μεγάλη δόση αλήθειας ότι η Ευρώπη, για πολλές δεκαετίες, είχε εφησυχάσει σε ό,τι αφορά τη μέριμνα για την δική της ασφάλεια και ότι ουσιαστικά είχαμε εκχωρήσει την διαφύλαξη της ασφάλειάς μας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήταν βολικό για πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να δαπανούν λιγότερα για την άμυνα επειδή ένιωθαν άνετα κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ. Η Ελλάδα δεν ανήκε ποτέ σε αυτή την κατηγορία, διότι είχαμε πάντα να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας ιδιαίτερες, ιδιόμορφες προκλήσεις όσον αφορά στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Τώρα συνειδητοποιούμε ότι δεν μπορούμε πλέον να το κάνουμε αυτό. Πρέπει να ξοδεύουμε κατ’ ελάχιστον 2% για την άμυνα και να δημιουργήσουμε ένα ευρωπαϊκό αμυντικό οικοσύστημα, διότι είναι προς το συμφέρον μας να το κάνουμε. Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για την προστασία μας χωρίς να περιμένουμε τα πάντα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βλέποντας τα ζητήματα που σχετίζονται με το κλίμα και την κλιματική αλλαγή, είμαστε πρωτοπόροι όταν πρόκειται στις ενεργητικές πολιτικές μετριασμού. Έχουμε, όμως, το περιθώριο να κάνουμε λειτουργική την πράσινη μετάβαση και ταυτόχρονα να καταστρέψουμε ό,τι έχει απομείνει από την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας; Πιστεύω πως όχι. Έχουμε ευθύνη να συμβάλλουμε στην παγκόσμια προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών, αλλά έχουμε επίσης ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι οι επιχειρήσεις μας παραμένουν ανταγωνιστικές, ότι δεν επιβαρύνουμε υπερβολικά τους αγρότες μας και ότι δεν υποχρεώνουμε, για παράδειγμα, τους καταναλωτές να αλλάξουν τα αυτοκίνητά τους και να αγοράσουν ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όταν δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν αυτό.
Συνεπώς, ο ρυθμός υλοποίησης της πράσινης μετάβασης πρόκειται να είναι απολύτως κρίσιμος. Η επίτευξη της σωστής ισορροπίας θα αποτελέσει σημαντική πρόκληση για τα επόμενα πέντε χρόνια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την πρόκληση της προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Μιλάμε πολύ για τον μετριασμό των συνεπειών και για το πώς θα πετύχουμε το «καθαρό μηδέν» το 2050, αλλά δεν μιλάμε αρκετά για την προσαρμογή και την αντιμετώπιση μιας κλιματικής πραγματικότητας που είναι ήδη μαζί μας. Είδαμε τις τρομερές εικόνες από την Ισπανία. Είχαμε παρόμοιες πλημμύρες στην Ελλάδα πέρυσι. Το να διασφαλίσουμε ότι προστατεύουμε τις κοινωνίες μας, ιδίως στη Μεσόγειο, από τις καταστροφές μιας κλιματικής κρίσης που είναι ήδη μαζί μας, πρόκειται να γίνει, είναι ήδη μια πολύ σημαντική προτεραιότητα για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Πώς τοποθετούμαστε όσον αφορά στην τεχνητή νοημοσύνη; Ποια είναι η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της καινοτομίας από τη μία πλευρά και του ρυθμιστικού πλαισίου από την άλλη; Ποιος είναι ο ρόλος που η Ευρώπη, εμείς ως Ευρωπαίοι μπορούμε να διαδραματίσουμε σε αυτό το παγκόσμιο τοπίο; Αυτές είναι μερικές μόνο από τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε προχωρώντας στον επόμενο ευρωπαϊκό κύκλο.
Θεωρώ πολύ σημαντικό ότι εμπλεκόμαστε σε γόνιμες συζητήσεις με την επόμενη γενιά, με εσάς, με τη νεολαία της πολιτικής μας οικογένειας, διότι στο τέλος της ημέρας, οι πολιτικές που εφαρμόζουμε σήμερα, προσδοκούμε ότι θα ωφελήσουν τη δική σας γενιά.
Γνωρίζουμε τι σημαίνει στην Ελλάδα να έχεις μια ισχυρή οργάνωση νεολαίας. Ξέρουμε πώς αυτή η οργάνωση νεολαίας υπήρξε το γόνιμο έδαφος από το οποίο προέκυψαν πολλές ιδέες που εφαρμόζουμε τώρα.
Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Καταφέραμε τελικά στην Ελλάδα να περάσουμε μια νομοθεσία που επιτρέπει την ίδρυση μη κερδοσκοπικών, μη κρατικών πανεπιστημίων. Η ιδέα αυτή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την ΟΝΝΕΔ το 1987. Σκεφτείτε το, μας πήρε δεκαετίες για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Αυτό θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ νωρίτερα, αλλά τελικά έγινε.
Εάν δεν εμπλακούμε σε έναν ενεργό διάλογο με τη γενιά σας για να κατανοήσουμε τις πραγματικές σας ανησυχίες, τα προβλήματά σας, πιστεύω ότι δεν θα μπορέσουμε να βρούμε τις απαραίτητες λύσεις όσον αφορά τις πολιτικές μας, για να αντιμετωπίσουμε ακριβώς τις προκλήσεις της επόμενης γενιάς σε έναν κόσμο που, όπως σας είπα στην αρχή, γίνεται πολύ πιο περίπλοκος. Αλλά η πολυπλοκότητα δεν είναι λόγος να χάσουμε την πίστη μας στην ικανότητα της πολιτικής να κάνει πραγματικά τη διαφορά.
Επιτρέψτε μου να κλείσω με αυτό το σημείο, γιατί πιστεύω ακράδαντα στην ανάγκη για περισσότερη συμμετοχή των πολιτών και περισσότερη συμμετοχή της νέας γενιάς σε αυτό που θα λέγαμε στην Ελλάδα «στις υποθέσεις της πόλης», στα κοινά.
Είναι πολύ εύκολο αν είστε νέοι και έχετε τα προσόντα στις μέρες μας να ακολουθήσετε καριέρα στον ιδιωτικό τομέα και να γυρίσετε την πλάτη στην πολιτική, απλώς αναγνωρίζοντας ότι ο κόσμος είναι πολύ περίπλοκος και ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά. Αν η γενιά σας επρόκειτο να ενστερνιστεί αυτή τη νοοτροπία, θα αποδυναμώναμε ριζικά τη δημοκρατική διαδικασία.
Η πολιτική έχει να κάνει με τη συμμετοχή. Έχει να κάνει με τη διατήρηση της πεποίθησης ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε την αλλαγή και ότι οι ιδέες είναι ισχυρές και ότι υπάρχει μια εγγενής ομορφιά επικοινωνώντας τις ιδέες στις οποίες πιστεύουμε και προσπαθώντας να πείσουμε τους άλλους ανθρώπους για τις απόψεις μας, πάντα με πολιτισμένο τρόπο, σεβόμενοι την αντίθετη άποψη. Φαίνεται τόσο δύσκολο να το κάνουμε αυτό στην πολωμένη εποχή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, αλλά αυτές είναι οι προκλήσεις που είναι αναγκαίο να αντιμετωπίσουν οι γενιές σας.
Φυσικά, εναπόκειται σε εμάς, στη γενιά πριν τη δική σας, να προσφέρουμε στη νεότερη γενιά και στους νεότερους πολιτικούς ηγέτες που αναδεικνύονται από τις οργανώσεις νεολαίας μας ευκαιρίες συμμετοχής στην πολιτική στο υψηλότερο επίπεδο. Δείτε μόνο το παράδειγμα του Παύλου Μαρινάκη, ο οποίος ήταν Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και τώρα είναι Υφυπουργός και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.
Είναι η δουλειά μας και η δική μου δουλειά, πιστεύω, να δίνουμε συνεχώς ευκαιρίες στους νέους να δείξουν ότι μπορούν πραγματικά να τα καταφέρουν και να λάμψουν σε αυτό που κάνουν.
Επιτρέψτε μου και πάλι να σας ευχηθώ να συνεχίσετε με παραγωγικό τρόπο τις συζητήσεις σας. Υποθέτω ότι θα μείνετε στην Αθήνα για το Σαββατοκύριακο. Ελπίζω ότι θα το κάνετε και θα απολαύσετε την πόλη. Η πόλη έχει αλλάξει πολύ. Πιστεύω ότι θα αισθανθείτε τον παλμό μιας χώρας που κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο καιρός θα είναι καλός. Οι θερμοκρασίες είναι πολύ πιο ευνοϊκές από ό,τι στη Βόρεια Ευρώπη. Διασκεδάστε, κάντε καλές συζητήσεις και μην ξεχνάτε ποτέ ότι μπορείτε πραγματικά να φέρετε την αλλαγή. Σας ευχαριστώ πολύ.
